Жығылсаң да жылама – орында аманатты

Жоғарыдағы жағдайдан кейін қауымдастықтың барлық филиалдары өз қызметтерін тоқтатты. Бір жылда  үш рет Құрылтайын өткізген қауымдастық 1993 жылдың 19-наурызында  ҚР Әділет министрлігінен қайтадан екінші рет тіркеуден өтті де, филиалдарын қайтадан тіркетуді бастады. Қаражат жоқ, жағдай ауыр еді. Қарсыластар енді қауымдастықтың үні өшті деп тойлауын бастағанда, біз өз мақсатымызға жетіп қауымдастық қызметін қайта бастадық. Тағы да қарсыластардың жыны қозып, екінші рет қауымдастықтың қызметін тоқтаттыруға әрекет етті. Өміріміз айтыс пен тартысқа толы болды. Өзімізден адам болып, атақ-абыройға ие болған қауымдастықтың мүше-емшілері ішінен өз ұясына оқ атып, қарсыластар қатарына қосылған сатқындар да болды. Бүгінде бұл сатқындардың көбін іздесең де таппайсың. 1998 жылдың соңында біздің күндіз күлкіміз бен түнгі ұйқымызды бұзған негізгі ұйымдастырушы ҚР Денсаулық министрлігінің жанындағы «Республикалық халық медицинасы Орталығындағы» (Бас директоры Е.Абылқасымов кейінгісі Ш.Шынтаев) былықтың ашылуына ықпал еттік. Қауымдастық атына Алматы облысы мен Алматы қаласы бойынша ҚР ҰҚК-нен Емшілер Орталығының былығын тексертуге тиісті орындарға нұсқау берілгендігі туралы 1998-жылдың 9-желтоқсанында №5.1534 санды хат келді. Е.Абылқасымов пен Ш.Шынтаевтың Орталығы 1997-1998 жылдары аралығында мемлекетке 26 495 000 мың (Жиырма алты миллион төрт жүз тоқсан бес мың теңге) салық төлемегенін (нақтысы қырық бір миллион теңге) Алматы қалалық салық Комитетінің Бостандық аудандық салық комитеті анықтап, төлеуге  бұйырды (Бостандық ауд. Салық комитетінің хаты № 081-6-2/10160, 31.12.1998. және №3-8/1796,22.02.1999. Алматы қаласының салық Комитетінің хаты №81-6-2/674, 28.01.1999. Мемлекеттік кіріс министрлігінің хаты ДНП-4-22 (1527), 29.03.1999 және Алматы қалалық Салық полициясының да 1999 жылдың 23-сәуіріндегі №3-3-2-9/4638  санды хатын да алдық.  Бұл салықты мемлекетке толық төлемеуі де мүмкін. Күмәніміз бар.  Халқымыздың: «Біреуге ор қазба, өзің түсесің» – деген дана сөзінің шындығы  осылай аяқталған еді жанашыр ағайын! Иттер үрді, үрулерін жиырма жылға дейін жалғастырды. Аталған шонжарлар Орталығы 20 (жиырма) жылдығына екі-үш ай қалғанда білдірмей қызметін тоқтатты. Неге? Бәрі құпия. Шындығы аталған салықтан құтылу үшін ауыздары майланған кеңесшілері арқылы «Банкрот» жасаған шығар, бұл да алдағы уақытта тексерілері мүмкін. Осы Орталықтың 20 (жиырма) мыңдай атақтары жер жарған ҚР “Кәсіби халық емшілері”  күресінге қажетсіз тауардай лақтырылды. Қазір бұлардың бесеуінің де басын қоса алмайсың және таппайсың. ХV ғасырдың ғұлама ғалым-шипагері Өтейбойдақ Тілеуқабылұлы: «Жүйелі қарғыс жүйесін табады, жүйесіз қарғыс иесін табады», – дегеніндей бізді жүйесіз сыбағандардың жүйесіз қарғысы өздерін тапқанына бүгінде Алла Тағалаға  тәубе дейміз. Жаным қиналғанда:

Арамдықпен түсірем деп торыңа,

Тұзақ қойдың, тобырыңмен жолыма.

Қалыңына сен табынсаң қалтаңның,

Мен табындым Құдайдың ақ жолына!

Қасіретке де, қайғыға да көндім мен,

Білек жуан болғанына сендің сен.

Білдірмедім жақын, сырлас жандарға,

Аянменен сенен бұрын сездім мен.

Басыма түскен талай ауыр күнде,

Ұйқысыз артта қалды талай түнде.

Тағдырдың үш әріпі құпиясын,

Білмесе екен, деп келем тірі пенде.

Болса да нендей қиын жасқанбаймын,

Көздегем жоқ ешқандай бас пайдамды.

Бір Аллаға сыйынып жүрмін міне,

Құтқарудамын үрейден сасқандарды.

Тиістік қарсыласқа құйын болып,

Көріндік, мықтыларға тиын болып.

Кездескен кедергіні бұзып өттік,

Болса да бір сәттерде қиын жолым.

Жетем бе, жетпеймін бе арманыма.

Жем болам ба, көреалмас жауларыма.

Денем жатса, тауымның бөктерінде,

Әруағым, қараса өткен жолдарыма...

– деген арман зарым бүгінде жақсылықпен орындалды ағайын (З.Қ. «Көк тәңірі жүр жебеп» жнағынан.  Алматы,  2000)!  Бақыт – ұзақ жылғы шындықтың күресінің оң нәтижесі сияқты сезіледі. «Қазақстан халық емшілері қауымдастығы» Республикалық қоғамдық бірлестігі 22 (жиырма екі) жасқа толуға жақындады. Қауымдастықтың қызметі мен жетістігі де өзінің жеке сайтында  қазақ, орыс, ағылшын тілдерінде сайрап тұр. «Шипагерлік баян» газеті оқырмандардың рухани құралына айналды. 2012 жылы 10-шілдеде Қазақстан Республикасының Заңымен (8-тармақтың 8-тармақшасы) ҚР Денсаулық  сақтау министрлігі тарапынан емшілердің қызметін бақылау  мен қасиетін тексеріп ем жасауға рұқсаттық Сертификат беру өкілеттілігін алып тастады. Бұл Заң жөнінде ҚР Денсаулық сақтау министрлігінің Медициналық және Фармацевтикалық қызметті бақылау комитеті төрағасы Д.Есімов мырза қауымдастықтың басшысына хабарлады (Хат №31-347. 01.03.2013 ж.). «Қазақстан халық емшілері қауымдастығы» құрылғалы бері оның басшылары мен емшілеріне ҚР Денсаулық сақтау министрлігінің бұрынғы “Республикалық халық медицинасы Орталығының” басшылары мен министрліктің кейбір мамандары мен аталған орталықтың “кәсіби емшісымақтарының” тарапынан көрсетілген заңсыз қысымдары мен өсек-аяндары жүзеге аспады. Емшілердің қасиетті дарындылықтарын қорғауда қауымдастық өте ауыр әрі қиын жолдардан өтті. 21 жылғы айтыс та аяқталды. Емшілер дәрігерлердың «Құлдық» бақылауынан  құтылды. Өздерінің қызметін жөнді жолға қоя алмай жатқан шенді дәрігерлердің арам пиғылдары өзінің өмір сүру дәуренін аяқтады. Қазақстан республикасының қайтадан өзгерістер мен толықтырулар енгізілген әділ Заңы әрбір емшіні дәрігерлік бақылаудағы басқалардың бодандығынан құтқарғанына тәубе дейік менің замандастарым! Енді емшілер білімділігін, мәдениеттілігін, сауаттылығын, адалдығын, қайырымдылығын және имандылығын арттырып отыру керек. Емшілерге ендігі керегі ынтымақ пен бірлік екенін ұғынған жөн. Халықтық шипагерліктің дәстүрсіз және дәстүрлі емдеу жүйесін дамыту емшілердің патриоттық міндеттік парызы болуға тиіс. Қазақ елінің тәуелсіздігімен құрдас «Қазақстан халық емшілері қауымдастығы» Республикалық қоғамдық бірлестігінің ұжымы ұлттық шипагерлік дәстүрін ғылыми тұрғыда әлемге таныту үшін және сырқат жандарға шипалы емнің пайдалы қызметін көрсетуде әлі талай белестерден өтерін сезеді және жетістікке жете алады да.

II ТАРАУ

ТҮНГІ ҒАЖАЙЫП

                         Тағдыр  құпиясы

Кім ойлады осылай болады деп,

Бұл дүниеден көңілің қалады деп.

О, Жаратқан тағдырды берсе осылай,

Тағдырдың құпиясын ашайын кеп.

Аттансам әруақ болып ана жаққа,

Көрген мен сезгенімді сұрап жатса,

Бұл жақтағы адамдар әлек болып,

Тылсым құпиясына қанықпаса...

Ширек ғасыр өмірімді арнадым,

Жамандыққа жоламадым, бармадым.

О, тағдырым құтылмадым сынақтан,

Орындалса болды игілікті арманым.

Кездейсоқтық па, әлде бір тылсым құпияның жаңа қырынан көрінуі ме мен естімеген, оқымаған, көрмеген көріністік құбылысқа тап болдым. Ежелден келе жатқан адам баласы тіршілік күні біткенде Жаратушының құдіретімен Жан (рух, әруақ) тәннен бөлініп шығып, ғарышқа самғайды деген танымды нақ танымды Қасиетті Құран аяттары негізінде сипатталады. Адам ұйықтағанда аян алады, бұл көбінесе пайғамбарлар мен сахабаларда және ұлы адамдарда кездесіпті дейді білгіштер? Бірақ, бұл да әлі ғылыми жағынан толық шешімін таппаған. Кейде адамдар  түс көргенде  осы мезгілде тән демалса ал, жан кеңістікке кетеді де әлемді шарлайды, өзі білетін немесе бейтаныс о дүниелік әруақтармен кездеседі, тілдеседі, аян алады т.б. нұсқаулар алады деп жатады. Сонда осы нақты дәлелі жоқ болжамдар адамзат баласын мыңдаған жылдар бойы иландырды, сендірді және тәубесіне келтіріп бас игізіп келеді. Сондай мистикалық құбылыстардың болғаны мен шындығы жөнінде әлем ғалымдары әлі де бір толық шешімін берген жоқ. Үнсіз. Неге үнсіз, бұған кім кінәлі, мықты болсаң шешімін тауып көр. Жараушы мен табиғат және адам құпиялары не үшін толық ашылмауда? XV ғасырда өмір сүрген француздің жұлдызшысы Мищель Нострадамус пен жақын жылдары о дүниелік болған болгариялық Ванга апайдың құпиялары әлемнің көптеген елдерінің көп салалы ғылымдарының ғалымдарының зерттеулеріне қарамастан, әлі нақты ғылыми тұжырымын таппағаны қалай?

Мәңгілік өмір жоқ. Өміріміз айтысқа, өсек-аяңға толы. О дүниеге кеткенде де артымыздан піші-пішілер келіп жатар. Бұны да өз уағында сезе жатармыз. Менің бата алған да және оқытқанда ұстазым болған жоқ. Мен Жаратқанның құдіретімен бір-ақ түнде емшілік қасиетін қабылдаған жанмын. Бұл жөнінде ширек ғасырға жуық жария етпедім, мақтанбадым. Бәрі құпия қала берді. Басқа емшілер сияқты жоғарыдағы орынның есігін ашпадым, жалбарынып жалынбадым. Осындай шешімімнің арқасында «Құтқарушыларға» құл болудан азат болдым. Соның нәтижесінде тылсым құпия сырларынан сыр шертетін он бестен аса кітаптың авторы атандым. Еңбегімнің алды әр елге жетсе, интернет арқылы жер шарын қазақ, орыс және ағылшын тілдерінде шарлағалы жеті  жылдан асты. Аяқ астынан, күтпеген жерден осындай қабілет берген, қорғаушы, бақылаушы және қуат берген Алла Тағалаға басымды ием, шексіз қарыздармын. Халықтық тектік киелі тылсым сырлары құпиясын ашу парызыма жатады. Әр нәрсенің негізі ғылыми негізге сүйенеді. XV ғасырдың дала ғұламасы, шипагер, менің рулас қоныстас бабам Өтейбойдақ Тілеуқабылұлының «Шипагерлік баян» атты энциклопедиялық медициналық көп салалы ғылымдарды қамтыған, теңдессіз  туындысын он бес жылдан бері философиялық және психологиялық ғылыми танымдық негізде зерттеудемін. Осының нәтижесінде «Шипагерлік дәстүрі және философиясы»  және орыс тілінде «Целительская традиция и философия» атты  ғылыми  монографиялық еңбегім ҚазҰУ «Философия тарихы және мәдениеті» кафедрасының ғылыми кеңесінің шешімімен баспадан шықты, өз оқырманын тапты (А. 2009).  Ғылыми еңбекте халықтық емшіліктің біздің дәуірімізге дейінгі жағдайы, шипагер баба Өтейбойдақ еңбегіне ғылыми талдау мен баға беру және осы уақыттағы халық емшілігінің бағыты мен болашағы қамтылған. Әрине еңбектерімнің барлығы көп салалы ғалымдардың талқысынан кейін баспадан шыққан. Мен осы халық емшілігі жөнінде құр бос сөз қашан бітеді деп көп күттім. Бос сөз азаймады, керісінше халық емшілігінің абыройын төмендетуде. Емшілер жаман дейді, шетінен шарлатан дейді т.с.с. Дұрыс, сын болмай мін түзелмейді. Емшілердің бәрі жаман емес, арнайы терең білімді болмаса да адамгершілігі мен имандылығы жоғары барлары жетерлік. Тектік кие ол тұқым қуалайды. Ұстай, ұлықтай білсе емшіге бақ, ардақтай білмесе, кіші тозақ. Бұған қарап, сонау адамзат дәуірінің алғашқы қауымдық кезеңінде адамзаттың ұрпағының қалыпты тұлға болып өсуіне басшылық жасаған, денсаулығын бақылаған, бір ортаға басын біріктіріп қоғамдастырған, жаратушы Тәңірдің құпиялық тылсымын мойындатқан, адамдардың сөздік қорының, туыстық танымының оянуына және өмір сүру жолдарына жол көрсеткен бақсылар мен балгер, болжаушы мен көріпкел т.б. ұрпақтарын неге сыйламасқа, әрине оның білімділерін. Мен енді ашық айтамын. Менің кім екенімді білмегендерге өкпем жоқ.  Мен басқа біреулер сияқты жанама атқа әуес емеспін. Мемлекетіміздің тәуелсіздігінің беріктігі мен халықтың амандығы үшін, ашық жәриялық тұрғыда азаматтарға менде өзімнің сақтандыру ойларымды жеткізуді  азаматтық парызым деп санаймын. Қанатын жайып ұясын құрып алған секталардан кем түспейтін, ортамызда тайраңдаған, талай жанды зар қақсатқан неке қиғыштар мен «Әруақ телекомдар» және «Пархат», «Аққулар», «Ордалар» әрекеттері және жандарын шүберекке түйіп жүрген, қалтылдаған сырқат жандарды жүзден-бес жүзге дейін саптағы солдаттай тізіп алып шындығы және өтірігі аралас бата айтқыш, «Әулиелер кесенесіне» зиярат еткізгіштердің іс-әрекеттері бүгінде арам пиғылды діни секталардан кем түспейді. Адам өзін-өзі аздыруы ма, жоқ қоғам кінәлі ме? Бұған болашақта баға беретін өмірдің  өзі таразы. Әр адамның өмірі өлшеулі. Осы еңбекті жазуға ұзақ уақыт ойландым. Толғандым. Тәуекелге бел байладым. Бастадым да ойымдағыны ықшамдап аяқтадым. Халықтық шипагерлік туралы тамаша еңбектерді жазуға Алла Тағала нәсіп етсе, оны да тағдырым орындатарына күманым болмасы анық.