Научно теоретические материалы VI Международного конгресса

"КАЗАХСКИЙ УЧЕНЫЙ-ЦЕЛИТЕЛЬ ОТЕЙБОЙДАК ТЛЕУКАБЫЛУЛЫ"

16

                    На главную       Библиотека       1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17                 

                         На главную       Библиотека       1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17                

 

 

   

Особенность современной лазерной терапии  

Турекулов Токтабек

Вице-президент Академии

«Народный медицины и космоэнергетики»,

Академик, к.м.н.

г. Алматы. 

             В настоящем сообщении мы хотели бы поделиться результатами применения низкоинтенсивной лазеротерапии в комплексе лекарственными препаратами лечения  у больных с хроническими неспецифическими легочными заболеваниями (ХНЗЛ).

            Лазеротерапия занимает особое место среди физиотерапевтических методов лечения многочисленные экспериментальные исследования показали что низкоинтенсивное лазерное излучение при воздействии на биологические ткани вызывает многогранные изменения как на уровне клетки, так и нервно-рефлекторные изменения включая ЦНС сопровождается иммунной системы, увеличивается концентрация адаптивных гормонов, что повышает сопротивляемость организма.

            Эти свойства низкоэнергетического лазерного излучения широко используются в медицине в том числе и при лечении ХНЗЛ. Лечение проводится в стационарах, поликлиниках. По литературным данным лазеротерапия может проводиться воздействием на рефлекторную зону или на очаг поражения, либо по биологически-активным точкам, либо внутривенным облучением крови.

            В нашей методике мы использовали воздействие лазерным лучом на биологически активные точки.

С глубокой древности известно, что эффекта можно достигнуть раздражая определенные точки на меридианах тела.

            Локально воздействуя на биологически активные точки низкоинтенсивным лазерным лучом мы получаем тот же эффект, что при воздействии иглой.

            Преимуществом лазеропунктуры является асептичность, безболезненность и меньшая продолжительность воздействия.

            Лазерная терапия проводилась лазерным терапевтическим аппаратом Лт-ЗМ фирмы «Биорезонанс» с выносным лазером, микропроцессорной системой управления сменными насадками,  в том числе на биологически активные точки. Длина волны 063 мкм, проникновение луча 4-6 см режим работы импульсно-периодический.

            Воздействие проводилось по классическим точкам иглорефлексотерапии. Существует  много рецептов воздействия на аккупунктурные точки при хронических неспецифических заболеваниях легких. В нашей работе мы использовали бронхолитические точки аллергии ушной раковины а также корноральные точки. На передней поверхности (французское наименование) тела:

Т-тянь-ту                                                                          На задней поверхности тела:

Т - тянь-чжун                                                                   ВМ между 6-7 остистыми отростками                     У - фей-шу

С- цюй-чи

Ртай-юань

Е- цзу-сань-ли

Е - синь-цзянь

Т- да-чжуй

У- да-чжуй

Если приступ бронхиальной астмы возникал в 3-5 часов то воздействовали сначала на С -хэ-гу а затем Р - ле-цюо. Режим работы ауторезонансный, воздействие на точку 8-16 секунд. Сеансы ежедневно чередуют воздействие на переднюю и заднюю поверхность. Курс лечения 140 сеансов. Лазеротерапию больные переносили хорошо. Осложнений при приеме процедур не было.

            Под клиническим наблюдением находилось 40 больных. В том числе с хроническим не обструктивным бронхитом – 11 человек, бронхиальной астмой – 11 человек. Большинство из них с легочной недостаточностью не выше 1 ст-28 человек.

            Все больные получали лазеротерапию, массаж грудной клетки. У одного из них, с хроническим обструктивным бронхитом отмечалась активация воспалительного процесса, в бронхолегочном аппарате. Другой больной с бронхиальной астмой с инфекционно зависимой формой принимал кортико-стероиды. Приступы удушья несколько уменьшились, однако выраженного терапевтического эффекта не наблюдалось.

            У 28 больных улучшилось клиническое состояние: уменьшилась интенсивность кашля, одышки при физической нагрузке. Больные с бронхиальной астмой принимавшие бронхолитические средства, с 8-12 дня прекратили принимать эти препараты. Выраженные сдвиги в гемограмме не наблюдались. У из 7 с бронхиальной астмой количество эозинофилов нормализовалось.

            Независимо от клинической формы заболевания отмечено возрастание жизненной емкости легких и объема форсированного выдоха в 1 секунду.

            Почти у половины наблюдаемых больных, преимущественно с бронхиальной астмой отмечено возрастание минутного  объема скорости 75.

            Лишь у 8 больных с хроническим обструктивным бронхитом несмотря на улучшение клинического состояния этот показатель снизился.

            Таким образом, применение в общем комплексе курортного лечения лазерной акупунктуры оказывает положительное действие на клинико-функциональное состояние больных с хроническими неспецифическими заболеваниями легких. Этот метод лечения более эффективен для больных с бронхиальной астмой и с нетяжелым течением хронического обструктивного бронхита.

 

 

 Дәрісіз емнің пайдасы

Тұрымбетова Қазына

Рухани-сауықтырушы

ОҚО. 

Күнделікті экологиялық, психолгирялық, моралдық, материалдық және т.б. нәрселердің әсерінен адамның дене қуатында әр түрлі өзгерістер болып тұрады. Бұл дене қуатының әлсіреуіне дейін әсер етеді. Сондықтан да, дененің биоқуатын тепе – теңдікке келтіруде суық судың әсері өте жоғары. Қазақ халқы ежелден- ақ табиғаттың сырын біліп, өзінің денсаулығын қорғау жолдарында анықтап біліп отырған. Жылдың суық мезгілінде су процедураларын тек үйде ғана жасайтын болсақ, жазда сумен емделуді табиғи ортада іске асыруға болады. Бұның пайдасы көп. Сондайақ, ылғал шөпте жалаңаяқ жүру өте пайдалы. Шөптің немен суланып тұрғаны – шықпен, жаңбырмен не жәй сумен – аса маңызды емес. Шөпте ылғал неғұрлым көп болса, соғұрлым ұзағырақ жүру керек. Бұны жиірек жасасаңыз, тиімділігі де арта түседі.

Шөпте жалаңаяқ жүру ұзақтығы –20 минуттан 50 минутқа дейін. Серуендеп болған соң аяғыңызды бірден сүртпеңіз. Жәй құрғақ аяқкиім киген дұрыс. Осыдан кейін аяқкиімді құмды не тастақ жерде 10-15 минут алдымен тез, одан соң баяу жүрген тиімді.

Осы секілді ылғал тас үстінде жалаңаяқ жүру де денсаулыққа игі әсер етеді. Тастағы су кеуіп кетсе, қайта құйыңыз.

Емдеу мақсатында су тас үстінде жүру ұзақтығы –10-20 минут. Бұл процедураны дені сау адамдар шынығу үшін жасайтын болса, оларға 35-45 минут қажет.

Ылғал тас үстінде жүру түрлі тамақ аурулары, қанның басқа құйылуына байланысты бас аурулары бар адамдарға пайдалы. Бұндай жағдайда тасқа шашылатын сұға аздап сірке суын қосуға болады.

Жазды күні жағажайда демалғанда тек шомылып қана қоймай, суда жалаңаяқ жүру керек. Және су ұлтаны құмды емес, тасты болса, емнің тиімділігі бірнеше есе арта түседі. Адамның табанындағы биологиялық активті нүктелері ашылып, жақсы жұмыс істейтін болады. Суда асықпай жүруге де, қарапайым дене жаттығуларын жасауға да болады. Мысалы, ағысқа қарай жүру немесе тізені жоғары көтеріп жүру де организмге пайдалы.

Мен өзімнің емдеу сеанстарымда сырқат жандарға табиғаттың табиғи емін тұрақты пайдалануды ұдайы ұсынып келемін. Кейінгі кездегі салауатты өмір салтын қалыптастыруда дәрісіз емнің пайдасы молдығын ғалым, дәрігерлер ғана емес, қарапайым халықта біле бастады.  Бұл дәрісіз емдік әдісі болашақта сырқат жандарды ауруынан емдеуде басты саласы болып қала бермек.

 

 

Мәңгі жасар мұра

Төребеков Бақтыбай

ҚХЕҚ-ның ОҚ аймақтық филиалдары

директорларының Кеңесінің төрағасы. 

Халқымыздың емшілік тарихында ерекше із қалдырған дауагерлердің ең бірі де, бірегейі XV ғасырдың қараүзген шипагері атанған Өтейбойдақ Тілеуқабылұлы. Ол 1388-1485 жылдар аралығында ғұмыр кешіп, өмірін адам саулығын дауалауға срп еткен. Өзінің дала тәжірибеханасы арқылы 1108 түрлі дәрі-дәрмек түзген. Оның 858-ін түрлі дәрілік өсімдіктен, 318-ін жан-жануарлар мүшелерінен, 60-тан астамын металл-металлоидтар қоспасынан жасаған.

Шипагер науқас адамдарға арнап 1050 түрлі шипа-ем мен 4577 шипалық дәрілік рецепт жасаған. Адамның сыртқы және ішкі ағзаларына қатысты, 430-дан аса анатомиялық тұлғалық атауын белгілеген. Бұл тұжырымдардың бүгінгі емдік ғылымнан алшақтығы жоқтығын айрықша атап өткен жөн.

Халық шипагерлігі де ұлт қанымен аралас, ұрпақтан-ұрпаққа берілетін тектік қасиет.

Оның замандасы қазақ ханы әз Жәнібектің тапсырысмен 1466-1473 жылдар аралығында ханның Ақордасы (Шу, Қозыбасы) 78 жасынан бастап 85 жасында бітірген, 5000 беттік қолжазбасы «Шипагерлік баян» бітіргенімен, ханның кездейсоқ қазасы қолжазбаны ханға көрсетіп, оқып беруге жазбады. Өтейбойдақтың емшілігіне ризаланып «Қараүзген шипагер екенсің» деп құрметтеген әз Жәнібек шипагер ғалымның аса ірі ілімді тұлға екенін күллі түйсігімен аңғарғанын айғақтайды.

Ғалым өзінің бұл даңқты еңбегін жазарда емшілікті негізгі арқау етіп алғанымен тіл, діни тәрбие, мәдениет, әдебиет, тарихи шежіре, этнография, математика, анатомия мен философия фармацевтика т.б. ғылымдар саласын бір арнаға топтастырып, адам дансаулығын жақсартып дамытудың негізгі іліміне пайдалану мүмкіндігін, ұлттық этникалық стильді сақтай отырып ұсына білді. XV ғасырда-ақ  іліми, әрі ғылыми негізі толық жасалған қазақтың шипагерлік өнерінің тарихы сонау ертеден басталғандығын дәлелдей алады.

Емшінің «Шипагерлік баян» еңбегі қазақ халық шипагерлігінің ғылыми, әрі тәжірибелік негізін қалап қана қоймай, ұлтты жақындатқандығыың бұлтартпас айғағы.

Осы пікірдің бір дәлелі «Шипагерлік баян» кітабының көрші Қытай елінде 1997 жылы маусым айында «Бірінші дәрежелі мемлекеттік таңдаулы ұлттық кітап» сыйлығына ие болуы. Миллиардтан  астам халқы бар алып мемлекеттің бұл еңбекке мақтанып қана емес, ұлттық емшілігіміздің бастауына деген зор құрмет. Оның қазіргі арналы ағысына ризалық сезіммен білдіріліп, жалынды қошемет деп түйсіктегеніміз жөн.

Шағын мақаламен ұлтымыздың мақтанышына айналып «Шипагерлік Баянның» жазбагері, қараүзген ғалым Өтейбойдақ Тілеуқабылұлының еңбектерін түгел саралап шығу да мүмкін емес. Алайда, бұл емшілік тарихнаманың ұрпақтан-ұрпаққа жалғасып, ұлтымызды мақтаныш сезіміне бөлер мәңгі жасар мұра екені даусыз.

 

 

«Шипагерлік баянның» тарихи маңызы

Тұрсыбай Орынбекұлы

Шығыс медицинасының магистрі, дәрігер-емші.

Алматы обл. Шелек. 

Халықаралық денсаулық сақтау медицинасының ғұлама ғалымы Өтейбойдақ Тілеуқабылұлы «Шипагерлік баян» кітабын артына қалдырған. Мәдени  тарихымыздағы қасиетті қазына сан ғасырды артқа тастап, осы заманымызға аман-есен келіп жеткен тұлғалы туынды. «Шипагерлік баянның» күллі қауыммен тұңғыш рет бет көріскелі отыруы ұлтымыз бен халқымыз үшін зор қуаныш деп есептеймін.

Ұлтымыздың шипагерлік тарихы психология, астрономия салаларынан жосылтып жол салған, жалпы ғылым жиынтығы деуге болатын сан ғасыр сақталған, бұл бағалы мұраның жарық көруі кейінгі ұрпағымызға ұшаң теңіз ой салатындығы даусыз.

Мысалы: «Шипагерлік Баянды» Өтейбойдақ Тілеуқабылұлы 1472 жылы Әз Жәнібек хан тұсында хан жарлығымен ордада жазған екен. Өз алдына бір төбе медициналық ғылыми жүйеге кемелді. Медициналық атауға дербес дәрі тану ғылымына ие. Тамыр ұстап диагноз қою тыныс алу реті, жүрек әрекеті, қан қысымы,  дене температурасын айыра білген. Сүзек, көк жөтел, қызылша, тарқалмалы шешек науқасына вацина өндіріп ауруды алған. Ө. Тілеуқабылұлы дүниенің қызығын мүлде ұмытқан. Науқасқа сынақ атулыны алдымен өз басына жасап, талай рет уланған. Өлгеннен басқаның бәрін көрген, ат басындай алтынға да көз қырын салмаған. Асыл қасиетін еске түсіруге әбден болады. Елден көрген, білгендерін саралап түйіндеген. Қайраты қайтпас, жігері мұқалмас, ақылы телегей теңіз, ойы толғанды  жетім-жесір мүсәпірлерге қол ұшын берген. Ғарыптық көрмеуі, азап тартпауы үшін о дүниенің де, бұ дүниенің де азабын тартпау үшін артына қалдырған ғылыми тәжірибесінің растығына шүбә келтірмес, ғылыми өрісі биік төл тәжірибелерінің туындысы деуге болады. Ө. Тілеуқабылұлы өзін былай деп суреттеген.

Менен ұрпақ қалмаса да күндердің күнінде мені әлемге әйгілейтін  шипагерлік баяным артымда қалмақ. Бұл соңғылықтар қадірін біліп, ұстана білсе қанғысыз бұлақ, қадірін білмесе отбасы аяқпен тозатын тулақ деген. Сондықтан да ұлы бабаның «Шипагерлік баяным» бүгінде ғылымға да және емшілерге де табылмас тың оқу құралына айналғанына да тәубе дейік.

Өнер, білім тарихы – ел тарихы

Төлеухан Ыбырайұлы

Зерттеуші ғалым.

ҚХР. Үрімжі.

Оқырман қауымға ұсынылып отырған «Шипагерлік Баян» XV ғасырда қараүзген шипагер, ғұлама, ғалым, жаһангез Өтейбойдақ Тілеуқабылұлының жетпіс неше жыл тексеріп-зерттеп, елден жинау, тікелей қолданылмалы тәжірибелер өткізу арқылы «Алдымен өзім ішіп, өзім жеп, шипа ем дарым зәруаттарынан талай уландым. Ақыры көптеген дарым зәруаттарының әкем айтқандай, олпы-солпы жағдай емес, не қилы кереметтердің барлығын аяндадым» дегендей, нақтылы аманат негізінде ой елегінен өткізіп тұжырымдаған кесек ғылымнама!

«Білімдіден шыққан сөз, Нұрын, сырын көруге,

Талаптыға болсын кез. Көкірегінде болсын көз»,-дегендей құрметті оқырман жұртышылық үлкен ғылымнама «Шипагерлік баянды» оқығанда, көз алдымызда күні кешегідей боп тау мен тасты аралап, жиһан кезіп, табиғатпен тыныстасып, жерді еміп өскен қазақтың кәдімгі қасиетті қара шалы кетіп барады. Айырмашылығы – жиһангез, ғұлама ғалым ғана, ол – «Шипагерлік баянның» иесі.

Бұл ғасырлар – аралығын алып жатқан көшпелілер мәдениетінің тарихында, ұлы дала тудырған даналық үлгілерінің бірі – үш жарлығы, жеті кітаптан тұратын бір жойқын қолжазба – үлкен ғылымнама «Шипагерлік баян». Тарихи деректердің мәліметтеріне негізделгенде, қазақ даласында қараүзген шипагер, ғұлама ғалым Өтейбойдақ Тілеуқабылұлы жағынан 1466-1473  жылдар аралығында жазылып, бес ғасыр жалғанның жарығын көре алмай,  XX ғасырдың тоқсаныншы жылдарында, енді ғана туған халқымен, оқырман жұртшылықпен бет көрісіп, дидарласып отыр.

Ұлтымыз тарихында сирек кездесетін, ұлы медициналық еңбек әрі ғалымнама  тек шипагерлік жағынан ғана емес, ол халқымыздың тіл, мәдениет, тарих, философия, психология, астрономия, этнография, метереология, әскери ғылым, этика, эстетика тағы басқа жақтардан да қыруар білім, мәлімет береді.

Өнер-білім тарихы ел тарихынан айырылмайды. Ұлтымыз тарихында сирек кездесетін ғылымнама «Шипагерлік Баян» да өз дәурінің жемісі.

Ғұлама ғалым Өтейбойдақ Тілеуқабылұлының жасаған тарихи дәуірі жөнінде мынандай тарихи деректерді еске алсақ, «Шипагерлік баянның» жазылу тарихымен танысуымызға тиімді   болар: қырық жыл (1428-1468 жылдар) хан болған Дәулет шейхтың темірімен шайқаста ойсырпай жеңілді. Осыдан кейін Жошы әулетінің ұрпақтары кезекті сыртқа сала бастады. Солардың алғашқыларының бірі болып Барақ ханның балалары Керей мен Жәнібек өздеріне қараған елді бастап Әбілқайыр ханнан бөлініп шығып, Мағолстанның ханы Есенбұғаға барды. Есенбұға хан оларды ілтипатпен қарсы алып, олардың иелігіне Шу мен Қозыбас өңірін бөліп берді. Керей мен Жәнібек осында өз хандықтарын құрады. «Тарихи-Рашидидің» иесі Мұхамед Хайдар Дулати Жәнібек хандығының құрылуын Хижраның 870-жылына (1465-1466) жатқызады. Бұл мерзімнің шындыққа сәйкес келетіні айқын.

Тарихи деректердегі мәліметтерге негізделгенде, қараүзген шипагер, ғұлама, ғалым шамамен 1388-жылы туып, жастайынан шипагерлік жолында ізденіп, жиһан кезіп, ұланғайыр материал жинаған. «Осы негізде Жәнібнек ханның жарлығы бойынша ордадан оңаша Сылайсырдан жайлы орын берген соң миыма тоқығандарым мен қайта еске (естелікке) жазғандарымды, ойға  жиғандарымды, «Ел айтса, елт айтпайды» дегендей, елден қаждағалап жинағандарымды жазуға кірістім», - дейді. Ғалым «Шипагерлік баянның» жазуға кіріскен осы мезгіл өмірінің қайсы шағы екенін де айқын ескертіп: «Жетпіс жылдық өмірдегі төл кешірме, кешіргілікті ая бойынша жазып отырмын», - дейді.

Жиһангер ғұлама ғалым «Шипагерлік баянын» Жәнібек ханның Жарлығы бойынша шамамен жетпіс сегіз жасында яғни 1466-1467 жылдардан бастап жазып, 1473-1474 жылдар шамасында (бұлай межелеуіміздің себебі: тарихи деректер мәліметінде Әз Жәнібек ханның есімі осы жылдан кейін кезікпейді), сексен бес жасында алғашқы нұсқасын аяқтапты, ханға енді тапсырамын дегенде, жаудың ордаға жасаған тұтқиыл шабуылнан Жәнібек хан қаза тауып, қараүзген шипагер ғалым Ақордадан қашып, туған мекенін табады. Осыдан соңғы өмірі жөнінде ғалым: «Тіссіз шопандай жасым қалды, Өткен іс өтті, өлер шақ таялды, мезгілсіз шағырған шақыраулықтай дестір таңлай  тұрлауы болып, осы жазылды. Бұлт соңғылыққа үлгі болар. Олайы, білімнің тіккеуікпен құдима қазғандай қиын екеніне көзі осыны оқыған соң жетіп те қалар...

Амал не? Жазу солай. Іс оңына үкім басар, зарланғанша түзейтінін түзеп, күзейтінін күзеп, жазғандарымды жөндей берейін», - деп жазады. Ғалым ойын жалғастырып: «Енді оны кіндіктес інім Топайға тапсырамын... Баяны Топайдан соңғылыққа жалғанбақ», - деп тұжырымдайды.

Ғалымның «Шипагерлік баяннан» шипалық қасиеті бар емдік дәрілер шұбыртқысының өзі 1108 түрден асатынын көргенде (оның алпыс неше түрлі металл-металоид, 728 түрлі өсімдік, 318 түрлі жан-жануар), бұл шығарманың жойқын ғылымнама екеніне ешкім де шүбә келтіре алмаса керек.

Оқырманмен бет көрісіп отырған «Шипагерлік баян» - жазылғаннан 293 жылдан кейін Айғайтас, Шалкөде дейтін жерде Бұршақ би жағынан көшірілген (Хижыраның 1170-жылы, жаңа дәуірдің 1766-жылы) бесінші реткі көшірме нұсқасынан бір жүз сексен алты жылдан соң, яғни 1952-жылы Іле аймағына қарасты Текес ауданының Шилөзек ауылында Түменбай Ыстанбайұлы жағынан алтыншы рет көшіріліп қазіргі қазақ тіліне аударылып, Іле, Текестегі Сәкітасқа көмілген жерінен алынған нұсқасынан 1991-жылы (1968- жылы «Қызыл қорғаушылар» жағынан өртенген өртте қалған, толық болмаған нұсқасынан) Нұртай Түменбайұлының Алтай, Бауыршын, Егізтөбеде жетінші реткі  көшіріп, дайындаған нұсқасы.

Бұл жойқын қолжазбаның қазіргі қолымызда бары 1095 беттік түпнұсқасы, аралығындағы жоқ беттері 3655 беттік оригинал өкінерлік іс. Тағы да бір өкінерлік жәйт: 1952 жылғы алтыншы реткі қазіргі тілімізге аударып көшірген көшірмесінде шығармадағы бәйіттерді аударуды қиын көріп, аударып көшірмеген. Демек бұл «Шипагерлік баянның» әсілісіндегі барына разы болып, бұл кесек тарихи мұраның оқырманмен бет көрісуін «Өшкен жанып, өлген тірілді» деу орынсыз әсіреленіп, артық айтылған болмайды деуімізге болады. Әрине, өйткені ежелден келе жатқан «Өткенсіз бүгін жоқ» дейтін ақиқат барлық уақытқа бірдей. Ал енді «Шипагерлік Баян» жөнінде ғылыми зерттеу жүргізу – оқырман қауымның несібесі.

 

 

Өзгені емес - өзінді тани біл

Тырнахан Кабира

Дәрігер-емші.

Есік қ.

Жер көлемі 2750 мың шаршы километрге жуық, осынау ұлан ғаыр өлкеде орманды, далалы, таулы, шөлейтті, шөлді және тағы басқада табиғи жағдайы басқаша болып келетін аймақтар бар. Міне сондықтан да Қазақстан өсімдіктер дүниесіне мейлінше бай және олар алуан түрлі деуге болады. Шынында солай. Республика территориясынан 6000-ға жуық өсімдік түрлерін кездестіруге болады. Өсімдіктер дүниесінің осындай моллдығына байланысты олардың ішіндегі дәрілік өсімдіктерді зерттеудің маңыздылығы айтпаса да түсінікті.

Мал бағумен ықылым заманнан айналысқан қазақ халқы шөптердің жалпы өсімдіктердің емдік дәрілік қасиетін ертеден білген. Сөйтіп ел арасындағы ауруға шалдыққан адамдарды  өсімдіктермен емдеу ілгеріден-ақ кеңінен таралған. Соның дәлелі ертед өмір сүрген Әл Фараби, Әбу Әли Ибн Сина, Беруки Әл Джуржани, Өтейбойдақ Тілеуқабылұлы атақты шипагер ғалым бабаларымызды мақтанышпен бүгінгі ұрпақ мақтана айта аламыз.

Сонымен қатар шығыс ғалымдарынан қазақ халық медицинасының дамуына әсіресе дәрілік өсімдіктерді танып пайдалануына еткен ықпалы зор болды.

Бұған қоса қазатың халық медицинасында дәрілік өсімдіктер Россия, Иран, Қытай, Монғолия, Тибет және Ауғанстан сықылды халықтардың медицинадағы деректермен байланысып одан әрі дамыды.

Қазақстан териториясының көп жеріндегі дәрілік өсімдіктер барынша аз зерттелген. Олар әсіресе шөл және шөлейт жерлерде көп. Ол жерлерде басқа ешбір аймақтарда кездеспейтін құнды дәрілік өсімдіктер бар екені даусыз. Бұған шөл және шөлейт жерлерден тамыр дәрінің ғылымға мүлдем белгісіз жаңа, дәрілік қуаты аса күшті бір түрінің табылуы дәлел.

Соңғы жылдары көптеген өсімдіктер ысыраппен пайдаланудың ойланбай ойсырата жинаудың, жерді аяусыз жыртудың, мал жайып таптаудың салдарынан мүлдем дәрілік өсімдіктер жоғалып барады деуге болады. Қазақстанның «Қызыл кітабында» қырыққа таяу құрып бітуге айналған дәрілік өсімдіктер атап көрсетілген.

Осыған байлығымызды әрбір халық емшілері жете түсініп толығымен пайдалана білетін болса адамның ағзасын ешбір тулатпай дәрілік шөп арқылы тазалап толығымен емдеп жазуына мүмкішілік бар.

Менің айтпағым бабамыз қараүзген шипагер, ғалым Өтейбойдақ Тілеуқабылұлының әрбір емші үзілмес ұрпағымын деп санап бабамыздың жолын ізгілікпен жалғастырса екен демекпін. Әрбір емші дәрілік шөпті өзі жете тани білу, соны ғылыми тұрғыда алатындығына ешбір күмәнім жоқ. Әрбір шетелдің химиялық қоспасы неше түрлі дәрілерін косметикаларн , жасанды тағамдарын жаппай тұрмай дәріптеп халықтың санасын да, өзін де улауда, алаятықпен бизнес көзі болдыруда.

Ағайын! Халық емшілері бұған жол беруге болмайды. Өзгені емес өзіңді тани біліп өзіміздегі байлық дәрілік өсімдіктерді толығымен дәріптеп адам затты дұрыс емдей білейік.

 

 

Жақсылық пен жамандықтың арақатынасы

Ұзақбаев Үсен

ҚХЕҚ-ның Есік қалалық филиалының директоры.

Алматы обл. 

Қазіргі уақытта елімізде бар нәрсенің барлығына зерттеу жасап сараптауға мүмкіндік туылған.  Біздің планетамызға аяқ басқан жаңа мыңжылдықта адамдарға жақсылық пен зұлымдықтың арасын ажырата білу мүмкіншілігі туып отыр. Жер бетіндегі әр бір адам дендері сау, дос-жарандары мен жанашырларының арасында баянды бақытқа жетіп қиялдаған арман - мақсатына жетуін қалайды. Бірақ біз үшін ғылымның тұнғиығына бойлай жетіп бар мүмкүншілікті жүзеге асыра, бақытқа жету. Егер бізді қоршаған ортамызда бәрі де рет - ретімен болса адамзаттың бақытты болмауға қақысы жоқ.

Ойланып сын көзбен қарай білген жағдайда басыңыздағы небір ауыртпашылықтар мен қиыншылықтарға өзіңіз ғана кінәлі екеніңізді түсінесіз.

Егер сіз жақсылық пен зұлымдықтың бірін таңдай отырып, жақсылыққа жарық - сәуле түсіргіңіз келсе, басқаларға ешуақытта жаманшылық пен зұлымдылық жасамайсыз. Жаман әдетпен күресе біліңіз. Ісіңізде не сөзіңізде - ең бастысы ой - талғамында әр кімнің өз таңдауы болады. Қалай ойлаймыз, солай өмір сүруге тырысамыз.

Әрине бұл жол жеңіл соқпайды да жақсылықтың не зұлымдылықтың бірін таңдауға адамдарда жағдайды түсінбеу қайғырып - қапалану да мүмкін. Сөйте тұра өз таңдауынан қайтып алға басқан қадамыңды кейін шегеру ләзім. Жамандық жолында жүретін адамдар өзінің жақындарына ауру – сырқауды бағыттайды,  жамандықты істегенімен өзіде ерте ме кеш пе қолайсыз жағдайларға тап болып істеген істеріне жауап беретін болады.

Егер бақытсыздыққа тап келсе демек оның өзі жамандықты жақындатуға себепкер болғаны (арам ойлары мен, әрекеттерімен). Ойыңызды он саққа жүгіртіп ісіңізге жауап тауып көріңіз. « Қалайша қазір мен күйіп - пісіп қапаланудамын, неге мені бақытсыздық шырмап алды? Қандайда бір жағымсыз жағдайдан лайықтап шығу үшін кейде алыстан бақылап - байқаудың өзі жеткілікті.

Өмірді ақылмен қабылдауға тырысыңыз. Адамдар өмірді қалай қабылдайды және белгілі оқиғаларға  сезінуін көрсету үшін кейбір жағдайлар жасалады. Айналамыздағы адамдар»азғырушы адам» ретінде бізді кейбір  жағдайларды сезінуге мәжбүр етеді.

Соның арасында бәріміз жек көрушілік, өшпенділік,  ұрыс - керіссіз, тыныш- жайбарақат өмір сүруді армандаймыз. Ішкі дүниеңізде гармонияның жоқшылығы сізге тыныштық табуға бөгет жасайды, ішкі гормонияға жету ұшін организмді физикалық тазарту қажет және рухани жетілу де қажет.

Адамның ойын және сезімін өзгерту  жеңіл   болмайтынын білетін шығарсыз.  Оны іске келтіру үшін әрдайім сананы қорқыныш сезімінен, реніштен, өкініштен, ашынудан, кектен арылту қажет.Әр жағдайда өзің үшін лайық затты табуың қажет. Намаз оқысаңыз әрдайым жолыңыз болып бәріде ойдағыдай болады.

Емші - көріпкелдер ең алдымен адамның жанын емдейді. Жан келетін әлем әр жақты және оның дамуына көптеген жолдар бар.

Бөтен адамдардың көзқарасын ақырына дейін ықыласпен тындауға тырысыңыз.Сол адам арқылы сізбен Алла Тағала сөйлесіп отырғанын ұмытпаңыз. Өмір жолынан жаның нәтижелі, қуанышты, жеңіл өтсін десеңіз, жанның үйлесімді дамуы және  жоғары рух қажет.

Біздің айналымыздағы заттардың бәрі - микрокосмос (Әлем дүниесі), микрокосмос (адам)-материя және энергия.

Адам-микрокосмос тек жай ғана физикалық дене емес, бір- бір мен қатынасы бар жеті  дененің қосындысы. Жеті дененің біреуі зақымданса  адам ағзасы аура бастайды.

Әрбір осы замандағы адам өз организмның құрылысын танып - біліуі қажет. Науқас органдарының сигналын сезінуі тиіс. Адамдар ең алдымен өзіне сосын айналасындағы адамдарға жәрдем етуді үйрену керек. Науқас органдарды танып - сезінудің ең жеңіл жолы-бибиолокация деп атайды. Шипалы дем салу және шипалы жолдар (каналдар) әлсіз денелерді емдейтін ең жаңа техникасы деп танимыз.

Сондықтан, денсаулықтың жақсы болуымен әртүрлі әрекеттердің оң нәтижелі болуы үшін, жақсылықты көбірек ойлап жүзеге асырған дұрыс. Ой – ол шексіз құдірет күші. Осы ой арқылы іс-әрекетіміз басқарылып отырады. Осыған байланысты әр нәрсенің істерде жақсылық нышаның күткен дұрыс. Ал, жамандық ол өзінің кері әсерін жалғастыра береді. Бұндай теріс әрекеттік ойлардан аулақ болғанымыз абзал.

 

 

Ө. Тілеуқабылұлының су тіршілік көзі жөніндегі ойлары

Файзуллаева Қызтумас

Шығыс медицинасының магистрі.

Алматы қ.

Адамзаттың дене құрылысының 80 пайызға жуығы сұйықтан немесе судан тұрады. Ал, адамның жасы ұлғайып қартайған сайын денедегі судың құрамы азайып,сыртқы теріде құрғақтық сезілсе, ішкі ағзалардың қызметі де нашарлауы байқалады. Осындай жағдайларға душар болуға судың мөлшерінің денедегі азаюынан болатындығы жөнінде, XV ғасырда шипагер ғалым  Өтейбойдақ Тілеуқабылұлы өзінің «Шипагерлік баян» атты медициналық еңбегінде толық жазып кеткендігін байқауға болады.

Мәселен, ұлы емші су жөнінде былай дейді: «Судан өлмек – суарылып өлмек. Олайы біріншіден, тыныстық алу арқылы сіміріп шығара беретін деміктік тыныстық ауысым кезектілігі үзіліп, жүрек еріксіз су қыспалық кедергіліктен тоқталғандығынан болмақ. Екншіден бітістік тұлғадағы арқаулық қуат сөлінің төтенше сұйылып, нілі қалмағанымен қоймай, сіңімділік ағым қуатынан айрылуындық себептік пен салдарлық қоса қабатталмағы шарт. Өте-мөте суға кеткен адамның сүйегін таба алмай тарыққанда, «Өті жарылған соң шығады да су бетімен ұзап ағады» деуіміз де суға кетіп, ажалы жетуші мүрде малту білмеуі, малтуға шебер болса да, сан алуан себеп ажалға айдағандығынан, айталық, су ағындылығы өз еркіне жібермеуі, тамыр шырмалғыш нәрселердің шырмап алуы жыртқыш балықтардың не аяқтан, не қолдан жұтып, қауіп су астына тартуы, су ішінде сіңірі түйіліп қалуы тақылетті алла алуға жазған себептер ұштасып, ұшақтасып, сәйкестілік жасап, ығын табуынан о дүниеге аттаным уағы толып, аттандырым шарты болымы толықтаулығы толымдылық таппағы шарт болмақ, немесе су мүрденің көп өтпей тыныстық ауысымдылық үзілім тауып, жүрек соғымы тоқталғандықтан, суға кеткен жан екіншілей су жұта алмақ еместігі айқын ұсыныс бермегі әлдеқашан айқындылық бермек. Осындай жағдайда су бетіне шығып ақпағына өті жарылмағына екіде төрт уақ кетпегі мына төмендеуіш болмақ.. Әуелі су мүрделік болған пенде суға түспес бұрынғы өмірлеу кезінде, қимыл-қарекетпен өз несіптік ризығын теріп жегенде, ыстық күндерде тамақ ішкенде терлеуі шарт. Бұдан тыс  қатты ұялғанда да қысылып терлемегі бір жарықтық болмақтығы бізге айқындық ұғыным.

Су мүрделік пенденің деміктік тыныстығы тоқтағанымен, бітістік қан сөлімен без сөлі өте сұйылып кетпей, болмашы ғана сұйылған замат судан шығарып, аузы-мұрынын тазалап, теңдеме қапша ағашқа бас-аяғын теңшеп, салақтатып асып қойғанда, не болмаса аяғын жоғары қаратып, басын төмен қаратып, екпетінен жатқызып қойсақ, ұрсақтағы су ағып таусылар-таусылмастан қыбыр пайда болып, бірте-бірте жыбырлап есін жиып, мал болып қатарға қосылмағы шарт». Осыған қарап судың жер бетіндегі тіршілік иелері үшін ғана қажет емес, адамның өмірінің жалғасуына ең басты зат екендігін біле аламыз. Қысқасы, сусыз өмір жоқ. Денедегі судың азаюы ол ағзалардың жұмысын нашарлатады. Сырқат пайда болады. Теріде өзгеріске ұшырайды. Тіпті, жаста болса су аздығынан кәріліктің алғашқы белгісін аңғарту мүмкін. Шипагер айтқандай, адамның шипагерлік пірі – без. Без негізгі денедегі қызмет жүйесін үйлестіреді. Қан сөлі мен без сөлі – пенделік тұлғалық  тұтас сөлдің ата-анасы. Бұл екеуінің қызметінің жақсылығы да оның құрамындағы судың мөлшеріне байланысты болмақ. Адамның тұлғалық бейнесінің көрінісі де оның бойындағы судың мөлшеріне тікелей байланыстылығын байқауға болады. Адам сөткесіне екі жарым литрге жуық су ішіп тұрса, оның денсаулығы жақсы болады. Осыдан бес ғасыр бұрын шипагердің айтқандары бүгінде өзінің дұрыстығын аңғартуда.   

 

 

Тенгрианство – религия тюрков

Фоменко Ирина

Целитель космоэнергет.

г. Семей.

Тенгрианство – религия, основная на вере в Создателя предположительно возникла в конце II – начале 1 тыс. до. н. э., но не позднее V –III вв. до н.э. Его сближают с хуннуским ченли («небо»), существуют и более широкие параллели с китайским Тянь, шумерским Дингир, «небо». Полного согласия среди ученых в понимании сущности тенгрианства пока не сложилось. Часть исследователей пришли к выводу, что это тенгрианства приняло форму законченной концепции с онтологией (учение о едином божестве), космологией (концепция трех миров с возможностями взаимного общения), мифологией и демонологией (различение духов-предков духов природы) к XII-XIII вв. На самом возвышенном ярусе обитал Великий Дух Неба – Тенгри. К небесной зоне относили светлых и доброжелательных по отношению к человеку божеств и духов. Они перемещались на конях, поэтому в жертву им приносили лошадей. В видимом небе, ближнем  экполообразном, располагались солнце и луна, звезды и радуга.Вместе с «кутом» Тенгри даровал человеку «сагыш» («мын», «бэгер» и этим отличал от всех живых существ. «сюр» также даровался человеку вместе с кутом. Считалось, что в «сюр» заключен его внутренний психологический мир, который вместе с ним. Его почитали как сына Неба. Задача хана заключалась не только в том, чтобы заботиться о материальном благополучии своего народа, его главной задачей являлось укрепление национальной славы и величия тюрков. Тенгри наказывал гибелью, пленом, другими карами каганов, а порой целые народы за совершенные ими преступления или поступки. От  Тенгри зависело все, благодить или кара следовали обычно моментально или в теченийшестидесяти лет (средняя продолжительность жизни человека) в солнечном мире, избежать их было невозможно. После смерти человека власть Тенгри над ни прекращалась.

В тюркской религии было много культовых обрядов. В китайской летописи сказано: «Тюрки превыше всего чтут огонь, почитают воздух и воду, поют земле, поклоняются же единственно тому, кто создал небо и землю, и называют его Богом (тенгре)». Свое почитание солнца они объяснили тем, что «Тенгри и его помощник Кун (Солнце) руководят созданным миром: лучи солнца – нити, поредством которых духи растений сообщаются  с солнцем. Тюрки дважды в год приносили жертву солнцу – свету, осенью и в конце января, когда первые объектом поколения. Ее почитание возникло значительно позже и входило лишь в число тардиций, связанных, по-видимому, с лунном календарем. Культсилу от зла, дарованную Тенгри. Сохранились сведения византийского посла Земарха, который прежде чем был допущен к хану, прошел обряд очищения огнем. С культом огня связан погребальный обряд тюрков – обычай сожжения умерших. Среди глубоко почитаемых объектов природы у тюрков был металл – железо, из которого ковали оружие. Она встречается во всех легендах в который древние тюрки излагали историю своего происхождения. Хунны первыми в Центральной Азии освоили промышленную добычу железа. «По китайским источникам, развитие металлургии позволило роду Ашина перевооружить свою армию и создать отборные ударные части из латной кавалерии – фули, т.е. бури-волки». «Хунны молились железу и символом его сделали клинок, который римляне назвали мечом Марса. На границе тюрской империи византийские послы в VI веке присутствовали при религиозной церемонии, во время которой им поднесли железо».

В X исторически сложились политические условия тесного взаимодействия религиозных моделей тенгрианства и ислама. Обе они своей природе были органичны с точки зрения всеобъемлющего духовного влияния, социального регулирования и контроля жизнедеятельности общества и личности. Столкнувшись, они не пришли в высокодуховности и правилам веротерпимости в Степи, со стороны мусульман благодаря высоким адаптационным способностям исламской религии. Обладая высокой наступательностью? Ислам должен был пройти период культивирования? Предпологавший оседлый образ жизни в городских центрах. Вместе с тем, ислам в Степи получил тюрскую  модификацию на основе преемственности культурных тардиции тьенгрианства, особенностей этнического мироощущения и мировосприятия человека, соотнесенного с факторм сосуществования его с одухотваренной природой. Приведем лишь один факт: представление о «душе» - важнейшем звене в теологии каждой религии в тенгрианстве носило иной  и весьма специфический характер, совершенно непохожий на то, что в исламе вкладывается в понятие «жан». Объективно это создовало непредолимые трудности адекватной трансляции на тюркский язык, порождало новое по качеству в мусульманской культуре почтение, отражающее традиционное для тюрков мировоззрение о жизни и смерти.

 

 

Аппарат «Дзин да»

Хаджиева Шолпан

Врач-целитель.

г. Алматы.

Аппарат «Дзин да» - это уникальный физиотерапевтический прибор, предоставленный нам японско-китайскими учеными и предназначенный для лечения огромного перечня заболеваний:

Ревматоидные артриты и артрозы, остеохондрозы и остеопорозы, болезни сердечнососудистой системы, гипертонические заболевания, неврологические заболевания, болезни центральной нервной системы (протрузии, межпозвонковые грыжи, смещение дисков и т.д.), кожные заболевания, различные аллергии, нейродермиты, псориаз, экзема, болезни верхних дыхательных путей и бронхолегочной системы, женские и мужские заболевания органов малого таза и многие другие недуги.

Это уникальное изобретение представлено на рынке Казахстана корпорацией «Хуаян» с 2003 года, с 2004 года активно применяется для лечения выше перечисленных заболеваний. Имеются огромные наработки и опыт по работе с данной аппаратурой, позволяющие получать положительные результаты оздоровления пациентов.

Многофункциональный физиотерапевтический аппарат «Дзин Да» разработан японскими учеными и является новым поколением медицинской техники, созданной на базе передовой японской технологии.

В основу действия аппарата заложены учения древнекитайской медицины о взаимосвязи баланса жизненной энергии ЦИ и внутренним состоянием организма: о главных каналах или меридианах,  по которым циркулирует энергия. Аппарат «Дзин Да» очищает энергетические каналы, следовательно, играет важную роль в улучшении капиллярной циркуляции, стимулировании обмена веществ организма, укреплении иммунитета и регулировании работы нервной системы человека, т.е. гармонизации  работы всех органов и систем.

В данном аппарате сосредоточены все достоинства разработанных ранее зарубежных физиотерапевтических аппаратов, благодаря чему «Дзин Да» оказывает комплексное действие: электротерапия, магнитная терапия, иглоукалывание, прижигание, гидротерапия, массаж, банки и электрофорез (введение лекарств).

Компьютерный чип позволяет проводить лечебную процедуру в диалоговом режиме с прорабатываемым участком тела, учитывая основные функциональные биофизические особенности органов  и тканей организма. Аппарат может работать как в непрерывном режиме, обеспечивая, например, процедуры электрофореза, так и в прерывисто-залповом ключе, моделируя к тому же еще в широких пределах и форму генерируемых импульсов, а это уже делает  его недосягаемым по результативным возможностям.

Принципиальными особенностями аппарата   «Дзин Да» является его высокая эффективность, широкий спектр оказываемого действия, отсутствие побочных и вредных для организма последствий, быстрое появление эффекта при применении, а также простота в использовании, небольшой расход электроэнергии и компактный размер. Также в лечении болезней позвоночника используется новейшее оборудование, созданное на основе магнитных и электрических полей, а также лазерного тепла и используется как для массажа, так и для профилактики и лечения заболеваний обеспечивая:

нормализацию анатомической структуры позвоночника

предотвращение нарушения межпозвоночных соединений и суставных сумок

улучшение кровоснабжения и питания тканей

устранение проблем, вызванных защемлением нервных окончаний при деформации позвоночника

глубокое расслабление спинного мозга

регулирование функций тканей и препятствие их нарушения.

 

 

«Шипагерлік Баян» жөнінде сараптама

Хакім Әкімханұлы

Зерттеуші ғалым.

ҚХР. Үрімжі.

Мінеки, қадірлі оқырман қауым! Көңілдеріңізді көптен күпті қылған тарихи-ғылыми ұлы шығарма – «Шипагерлік баянның» қолымызға тиген көшірме нұсқасын өздеріңізге ұсынып отырмыз. Баспаға дайындауда  парыз тұтқан бас пірінсібіміз түпнұсқаға адалдық болды.

Солайда, оқырман қауымның ортасына саларлық кейбір жағдайлар бар: атап айтар болсақ, беріліп отырған бұл нұсқа - Өтейбойдақ Тілеуқабылұлы Әл-Құзорданың өз қолжазбасы емес, ұрпақтан-ұрпаққа көшіріліп, алдыңғысы өліп, соңғысы ұрпақ жалғайтын адам баласының дәл өзінше ғасырымызға жеткен қасиетті тәбәрік. Әрине, қолдан-қолға көшіріліп өткенде, титтей өзгеріске ұшырымады деп кепілдік беруге болмас. Өйткені бұл ғасырларда қазақ халқының тілі де, жазуы да тарих талқысының сан қилы сынынан өтіп, бірталай өзгеріске ұшырады. Сол себепті болар, кітаптың тілінде кешелі-бүгінгі араласпалар байқалады. Әлбетте 1968-жылы өртеліп кеткен жазбаны қайта қалпына келтірерлік техника әлі шыққан жоқ, ол - өлген адамды тірілтумен бір. Десе де қиылған бір үміт тілекпен айта кететініміз: осыны сақтаушы немесе қолында сол заман ғалымдарына қатысты жазбалар жүрген бауырластарымыздың әлі де болса кітаптың қолда бар жұқаналарын осындай бір ұлы аруақ үшін, сондай бір ұлы ұлан туып қалдырған өлмес халық үшін ғылым қазынамызға қалдырмай тапсырса деген көзге жас, көңілге шер іркілуі  ізгі тілек. Мұндайда сана иелерінің басына: «Халық несімен халық болып жасайды?» - деген сұрау тууы табиғи. Арғысы өз алдына, осы ғұлама жасаған XV – ғасырдан бері де «Қазақ» деген халық Мың өліп, мың тірілді. Тарихтың құйынды борадны дауылдың өрті... бұл қазақты қанша көшіріп, қанша өшірді... Сонан барып халықтың халық болып жасайтын жаны, атап айтқанда, рухани жүлгесі әлі күнге толық зерттеліп табылмай келеді, тіпті осы күнге дейін «Қазақ» деген атаудың түп-төркіні (этимоны) жөнінде жорамал даулардың соңында жүргенімз де шындық Ал мына кітапты «Қазғақ күнбидің Созғақ күнбиді құлатып орда көтергені, оның шығармасы (ұраны) «Алаш» болғаны, тұңғыш баласының атын «Алаш» қойып, оның кейін «Алаша хан» аталғаны жайында аңыз тұр. Аңыз дегеніміз – шындықтың алыста қалып, тарихи мұнарына оралған сағымы. Бұл, әрине «Қазақтануға» табылмайтын тамаша  дерек. «Көктен тілегенді жерден берген» деген – осы. Ал халық жанының нағыз мәні болған мәдениет тдәстүрінің өзегі тірлік тырбанысынан жинаған өнер-білімі болатыны кәміл. Осы мағынадан айтқанда, «Шипагерлік баян» қазақ халқының білім дәстүрінің жүйелі жинағы десек, артық болмайды. Солай емес пе, қазір қай заманда кім ережелеп жүйелегені дерексізденіп, тарих мұнарына сіңіп, жалпы халық дәстүріне айналып кеткен кейбір тұрмыс-салттарымыз мына кітаптан Өтенкеннің дәріптемелері, бүгінгі мағынамен айтқанда, сол ғалымның лексика-трактаттатры болып шықты. Айталық жеті ата араламай қыз алыспау дегенді көбінесе мұсылманшылық парыздармен емшек сүт араласпауын ақ неке шарты ете береді. Сөйтсек, бүгінде талай халыққа ғылыми шара ретінде енді дәріптеліп жатқан қан араластыру шарттарын Өтейбойдақ деген ұлы пенде сонау XV ғасырда-ақ хан жарлығы етіп жаздырып кеткен екен. Кітап ішінде саналы жандарды жалт қаратарлық мұндай мазмұндар баршылық.

Өтейбойдақ Тілеуқабылұлы әл-Құзорданың мына кітапқа жазып кеткен көп-көп мағыналары (теориялық байымдаулар) мен бірқанша емдеу тәсілдері, шындығына, Еуропа ғылымының соңғы ғасырдағы табыстары қатарына жатады. Айталық, жүрек пен мидың қызметі, адам денесінің қан айналу жүйесі XVI-ғасырдағы Да Винчи, В. Гарвейлерден бері ұзақ талас, экспериментті дәлеледеулерден өтіп ережеленген. Ал бұл ережелердің қисындарын (теориясын) біздің бабамыз олардан бір ғасыр бұрын қой, түлкі сойып, (тәжірибе жасап) жүріп-ақ  айтып тастаған болып шықты, т.б.

Қорыта келгенде, кітапта салыстырмалы зерттеу методына сала отырып, қадағалап зерттеп, ғылымның тарихи арнасынан тиісті талай жаңалықтың көзі тұр. Бұларды танып білген соң, Өтейбойдақ Әл-Құзорда жасаған замандағы қазақ өмірінің ғылыми-техникалық арқауын анықтап, тұтас ғылым координатасындағы тиісті орынын табу – ендігі ғалымдарымыздың борышы.

Ал жай оқырман, жалпы қауым жөнінен алғанда, кітаптың беретін үлкен әлеуметтік әсері – ғылым барша адамзатқа, соның ішінде біздің қазаққа да ортақ деген пікір. Ғылыми танымдар мен білімдер тірлік тырбаныс яғни өмір практикасы барысында ми жұмсап табиғат тілсімдерінің сырын ашумен айналысқан яғни зерттеумен шұғылдана білген ақыл иелерінің қандайынан болса да туындай береді. Мейлі ол Еуропадағы Да Винчи мен Гарвей және Галилей болсын немесе Орта Азиядағы Әл Фараби мен Өтейбойдақ т.б. болсын, тек табиғат, өмір шындығы жолында іздене көтеріп, әйгілеп жаю, сосын соны баянды мұраға айналдырып, арналы ағынға тоғыстыру – сол ғалымдар жасаған әлеуметтік ортаның, оларды туған халықтың ісі. Бізге жаратылыстық ғалымдар тек Еуропада соңғы ғасырларда ғана туғандай сезілетін себебі, әне, сол аранның қалыптасуында жатыр.

Өтейбойдақ Әл-Құзорда деген есім фамилияны біз қазірше ешқандай басылымдардан кезіктіре алмаймыз. Бұған бола Өтейбойдақ Әл-Құзорда деген ғалым жоқ деген қорытынды шығару халық өміріне жасалған қылмысты қиянат болмақ. Олай дейтініміз: өміріміздің ғылыми арқауы және сол арқауды тартысқан адамдар әліге толық анықталған жоқ, көбі әлі көміліп жатыр. Әйтпесе орта ғасырларда мұқым Орта Азия халықтарының, соның ішінде қазақ қауымының ғылыми деңгейі Еуропадан алда тұрғаны шындық. Өтейбойдақ әл-Құзорданы мұнан бес ғасыр бұрын туған қазақ халқының алмағайып тағдыры мұндайды ғылыми қазынаны шыңға көтергеннің орнына жерге көмдіргені факті. Бірақ отқа салғызғанымен, біржолата күл ғып жібере алмағаны – біз үшін үлкен шүкірлік. Әрине, кітаптың төл басы жөнінде қазірдің өзінде-ақ неше түрлі пікірлер туып үлгерді. Жарықтық Әзімқан Тышанұлы жыл бұрын мақала жазып, сүйінші сұраған, шетелдіктердің хабарланып, айқайлап жатқаны тағы бар. 

Қысқасы, кітаптарыңызды шығарып қолдарыңызға бердік. Осымен ата мұра жөніндегі міндетімізді адалдықпен орындадық. Кезекті міндет – бұл жөніндегі ғылыми талқы. Өтейбойдақ Әл-Құзорданың  кімдігінен тартып, осы дәуірдегі қыруар ғылыми тақырыптар, өте-мөте қазақ халқының дүние танымы секілді мәселелер түгел зерттеп, талқы сарабынан өткізіп, ғылыми қисын жүйесіне (теория) салуды күтеді. Міне, бұл – жалпы оқырманның, әсіресе ғалымдарымыздың борышы.

 

 

 

Общение с Богом – назидание людям

Шарыпова Нина

Психоло г- целитель.

г. Алматы.

О, Бог! Неужели Ты не знаешь, как я болен? Неужели Ты не знаешь, как я беден? Почему Ты мне не поможешь? О, Бог…

Большинство людей в то или иное время молятся такого рода молитвами, тратя многие часы и дни рассказывая Богу о своих проблемах, тем самым сами того не подозревая сеют семя слов провозглашающих победу диавола. Драгоценные мои, такие молитвы не работают, и не когда не будут работать, они не выводят на сцену силу и обеспечение божье. Они оставляют просящих, такими же больными и нищими, каковыми они были, когда молились ими. Почему так происходит?

Потому что, такие “молитвы” не дают Богу ни чего, с чем бы Он мог работать. Они не открывают для Него истинную дверь, чтобы Он мог делать то, что есть по воле Его.

В своём слове Бог, заповедовал нам:

“… Возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим и всею душою твоею и всем разумением твоим…”

Он сказал, что сия есть первая и наибольшая заповедь.

В последнее время часто слышишь от многих: ”Бог любит меня и всё для меня сделает, все, что не попрошу…” Просят и ничего не получают. Необходимо взглянуть на первую заповедь внимательнее и понять, что человеку необходимо возлюбить Бога и спрашивать почаще: “ Что Ты хочешь Бог, чтобы я сделал по воле Твоей? ” Тогда все мы будем исполнителями одинакового смысла Слова Божьего, и Духовное законодательство будет единым для исполнения всех и всего живущего на Земле, как и на небе.  Многим надо научиться ходить верою, а не ведением, и действительно позволять Богу совместно работать с каждым верующим и доверяющим ему в его личной жизни и деятельности, по наведению должного Божьего порядка.

Вы можете сказать: “О да, я – человек веры!” Прошу вас просто уделите несколько минут тому, чтобы посмотреть и исследовать, какой в последнее время была ваша жизнь. Не важно, как долго вы уже являетесь человеком веры, или как долго вы  уже ходите в церковь. Проверяйте, исследуйте и оценивайте самих себя, держитесь ли вы своей веры и демонстрируете ли вы должные её плоды, потому что исполняете 1-ю наибольшую заповедь: любить и радовать Бога своими словами поступками по отношению друг к другу, как Он заповедовал нам во 2-й своей заповеди: “Возлюби ближнего твоего, как самого себя”. Ибо на сих двух заповедях утверждается весь Божий закон и пророки. Именно верою Бог и планировал, чтобы мы жили изо дня в день, каждую минуту.

Когда вы вступили в завет с Богом, вы родились в Новый образ жизни, жизнь Веры. Вера просто верит – доверяет Богу, что он поможет решить наши обстоятельства, вместо того, чтобы верить тому, что мы чувствуем, что мы видим или слышим. Большинство людей не знают о вере, они не знают, что у Бога для всего в жизни есть план, что у него действительно есть решение для каждой ситуации, с которой мы сталкиваемся в жизни.

Вы вправе задать вопрос как выйти на такой уровень, когда всецело человек верит и уверен в реализации слова Божьего. Ответ следующий: начните с того уровня, на котором вы сейчас находитесь, и позвольте Господу помочь вам.

Как это сделать? Настройтесь на канал Бога. Вспомните. Когда вы пытались настроить радио на конкретную станцию. Если радио не настроено на правильную частоту, вы не сможете слышать эту станцию. Вы не сможете принимать то, что она транслирует. В таком случаи проблема не с их передачей. А с вашим приёмником. Продолжайте настраивать свой приёмник до тех пор, пока вы не начнёте громко и чётко слышать эту станцию. Если мы не получаем от Бога того, что мы просим; следует проверить правильность вашего диалога с Богом, либо мотив (то что вы просите, соответствует воле Бога и его заповедям). Следует выяснить какие мы должны сделать корректировки, чтобы принимать от него.

Для того чтобы Бог мог исполнять в нашей жизни Своё Слово, мы должны твёрдо держаться этого Слова в вере и уверенности. Необходимо радоваться в надежде о нём, пока оно не осуществиться. Что значит радоваться в надежде? Откровение Слова Божьего приходит к нам через наш дух. Оно приходит к нам из нутрии. Прежде чем наш разум сможет в полной мере ухватиться за него и начать радоваться ему, это слово должно стать в нас достаточно сильным, чтобы победить внешние факты, говорящие обратное. Для этого надо размышлять над Словом Божьим; питаться им и целенаправленно возгревать себя его истиной. Необходимо проводить время, развивая свою веру.

Начинайте созидать. Многие считают, что у них нет ни какой мечты. Тогда откройте себя Богу и обретите её для себя. Размышляйте над Божьими обетованиями, назидайте свою веру в его благости и честности Его книг Завета, пока вы не начнёте видеть картину своей жизни, которая согласуется с ней. Если вас мучает болезнь, созидайте мечту о здоровье, силе и долгой жизни. Если вас угнетает финансовый недостаток, созидайте мечту об изобилии. Прибывайте в Слове Божьем, пока не увидите себя всегда и во всём имеющими всякое довольство, так чтобы вы  “были богаты на всякое доброе дело” (2 кор. 9:8). На начальных стадиях это будет мечта без осуществления, продолжайте питать её… и питать её Словом Божьим, ваша вера для неё начнёт возрастать. Затем эта вера начнёт извлекать из вашего духа реальность этой мечты, и она начнёт проявляться в вашей жизни. Она будет вытекать изнутри вас и начнёт исцелять вашу плоть, приносить вам финансы и исполнять ваши мечты.

Общайтесь с профессионалами Веры. Один из путей того, как развивать вашу Веру – это следить за тем с кем вы общаетесь. Необходимо удостовериться в том, что вы не окружаете себя людьми, которые думают и говорят негативно. Вернее всего общаться с людьми, которые имеют более близкие отношения с Богом, нежели у вас. Такие люди – профессионалы помогут вам развивать вашу веру. Выбирайте в друзья тех, кто верит Богу и знает, как твёрдо стоять, даже в самые тяжёлые времена. Ищите людей, которые полны бесстрашной Верой и водимы Духом святым и оставайтесь рядом с ними, так как их Помазание Божье распространяется и на их окружение. Помогайте друг другу. Развивайте в себе силу Веры и тогда вы сможете помогать другим людям, которым необходимо возрастать духовно, профессионально. Всегда будьте соединены с тем, кто имеет Веру сильнее, чем у вас. Человек, состоящий в завете с Богом, рождён для того, чтобы жить жизнью смелой, бесстрашной, процветающей и счастливой.

 

 

Богатство – здоровье. Бедность – болезнь

(на тонком плане)  

Шакиржан Дауир

Директор Карагандинского

городского филиала АНЦК. 

г. Караганда.

Что заставляет одного человека двигаться к цели, а другого от цели. В данном случае рассмотрим на примере бедности-богатства.  Однозначного толкования для всех людей нет. Потому-что даже одинаковые симптомы болезней, которые проявляются на физическом уровне одинаково, могут иметь совершенно разные причины. Многие из них лежат на глубинных уровнях. Эти проблемы могут иметь корни даже на совершенно разных планах тонких миров и сплестись в целый запутанный клубок в жизни и судьбе одного человека, связав его с другими людьми. И, конечно же, материальные и финансовые проблемы человека не являются исключением. Естественно это решается для разных людей по-разному. Ведь людей различают только проблемы и стремления, а в глубине мы все одинаковые, все мы обладаем душой, которая является искрой Божьей.

Все мы обладаем свободой воли и свободой выбора, данной нам изначально Создателем. И материальное состояние человека, в конечном счете, является следствием этого выбора. Мы имеем полное право: купаться в роскоши или прозябать в нищете. Любую проблему можно решить, если принято решение и сформировано намерение. Нужно только выйти из положения жертвы в положение хозяина своей судьбы и жизни. Кому-то для решения своих финансовых проблем достаточно поменять свою жизненную установку. Ведь не секрет, что много людей до сих пор являются заложниками советской иждивенческой психологии с негативным отношением к богатству. Они сами себе не могут разрешить быть богатым, потому-что считают, что деньги зло. Они не хотят признать, что богатство от Бога и не понимают, что деньги это всего лишь энергия этого физического мира, которая течет там, где нет заторов и заглушек. Поэтому некоторым людям достаточно только принять деньги, как дар Создателя, и  они у них появятся. Конечно же, нужно предпринимать какие-то действия для этого на физическом плане и не отворачиваться от шансов Судьбы. 

Но чтобы увидеть свой Шанс с большой буквы, надо, прежде всего, быть мастером своего дела. Не должно быть иждивенческого подхода, когда хочется все получить «на халяву» даром, потому-что бесплатный сыр бывает только в мышеловке. Если же человек упорно трудится, но не может выбраться при этом из нищеты, то это говорит о проблемах в его тонких структурах. С этим можно работать как с любой болезнью. Но к этому нужно подходить довольно тонко. Во-первых,  соблюдать все основные принципы целительства. Самый главный из них: не просят – не делай. Во-вторых, человек берет ответственность за сеансы на себя. В-третьих, нужно обязательно получить вознаграждение за свою работу, так как это связано денежными отношениями. Этот момент особенно важен, потому что если у человека в результате не изменится его отношение к  Миру, то за последствия его поступков несет ответственность сам целитель. Закон кармы и его причинно-следственные связи являются фундаментальными в Мироздании. Если у человека не происходит осознания, то им урок жизни не усвоен, и от своих проблем он освободился, только лишь искусственно с помощью целителя. Тогда этот человек может решить, что теперь ему сам черт не брат и может делать все, что ему заблагорассудится и после натворит таких дел, что Вы не рассчитаетесь за всю свою жизнь. Потому что это может толкнуть человека на самый большой грех – гордыню.

Если же  Вы являетесь мастером в своем деле и можете исцелить человека от таких последствий, то можно работать на очень глубинных уровнях по изменению разрушительных элементов структуры личности на созидательные. Работа достаточно сложная, но интересная.  Но такую работу нужно совершать только лишь с сознательного решения и полного безоговорочного согласия своего пациента.  Если у него есть какие-либо сомнения и колебания, то нужно отказаться от такого клиента. Это говорит об его неготовности избавиться от бедности. Может быть, ему на подсознательном уровне нравится быть бедным, может он получает огромное удовольствие от того, что его все жалеют. Он может получать удовольствие от того, что считает себя духовным, потому что не гонится за деньгами. Убеждать их не нужно, тогда они решат, что целителю нужна их плата и будут набивать себе цену и ломаться. Надо работать только с теми, кто реально готов измениться сам и ищет пути решения своих денежных проблем.

Способность принимать от Создателя материальные богатства есть один из аспектов духовного здоровья. Но при этом временное отсутствие материальных благ не должно вызывать раздражения и других негативных эмоций и чувств. Человек будет при этом прикладывать больше усилий в то, что он сделал делом своей жизни. И тогда это принесет ему и финансовый результат. Если же нет хотя бы одного из этих составляющих, то это является признаком проблемы в данной сфере, а это нужно исцелять.